"Pozwól mi odejść" - Lurlene McDaniel |

Siemanko!

Jak wcześniej zapowiedziałam, będę wstawiać na tym blogu - jak sama nazwa mówi  wszystko i nic, a m.in.: recenzje książek, tak więc mam dla was dziś moją recenzje książki "Pozwól mi odejść" autorstwa Lurlene McDaniel. :) 

tłumaczenie: Katarzyna Gerasimiuk

tytuł oryginału: Letting go of Lisa

wydawnictwo: Lucky

liczba stron: 160

kategoria: literatura dziecięca/młodzieżowa

 moja ocena: 9/10

Gdy zobaczyłam tą książkę pierwszy raz w bibliotece nie spodziewałam się tak pięknej historii. Po okładce można było by stwierdzić, że jest to książka dla przedziału wiekowego ok.9-12 lat.Otóż nie, po przeczytaniu opisu wydawnictwa z tyłu książki postanowiłam ją wypożyczyć, i cieszę się że to zrobiłam. Mianowicie, książka choć zawiera smutne wątki to wcale smutną książką nie jest. Wręcz odwrotnie, nie wiem czy tylko w moim wypadku tak było, ale mnie przeczytanie tej książki bardzo pozytywnie nastroiło.

Akcja książki rozgrywa się w USA. Głównym bohaterem jest Nathan Malone-dotychczas uczony w domu przez swoją mamę. Teraz jednak, gdy jego mama poświęca większość czasu nowo narodzonym bliźniaczkom chłopak musi spędzić ostatni rok nauki w publicznym liceum.Pierwszego dnia szkoły zauważa dziewczynę na motocyklu - Lisę. Zarówno ku zaskoczeniu jak i zadowoleniu Nathana - dziewczyna jest w jego grupie na zajęciach z  języka angielskiego. Lisa okazuję się bardzo tajemniczą i zamkniętą w sobie osobą, jak się zresztą potem okazuje - nie bez przyczyny.Chłopak chce za wszelką cenę ja poznać, więc robi wszystko, by się do niej zbliżyć.Ta jednak bardzo powoli odkrywa swoje karty...

W książce poruszane są m.in. problemy o charakterze społecznym - odnajdowanie się w nowym środowisku, walka z własnymi słabościami czy problemy o charakterze egzystencjalnym - szukanie sensu życia oraz to jak ważne jest wspieranie innych w trudnych chwilach i dawanie im nadziei na lepsze.Oprócz tego jak to książka młodzieżowa jest tam wspomniane o nastoletnich problemach z rodzicami.

Co do języka i stylu tej książki to muszę przyznać, że czyta się ją szybko (mimo, że książka jest krótka to po jej przeczytaniu nie czuć jakby brakowało jeszcze paru rozdziałów) i łatwo (język nie jest skomplikowany, co w wypadku tej książki wcale nie jest minusem - przeżycia bohaterów są bardzo dobrze opisane).

Podsumowując, rzecz która może przyciągnąć potencjalnego czytelnika według mnie to właśnie ta prostota języka, która nie koliduje z ukazaniem bardzo pięknej i wzruszającej historii. Książkę tę mogę polecić wszystkim tym którzy czytając lubią się wzruszać, ale i tym którzy po prostu gustują w ciekawych historiach , które dzieją się na tle szkoły.



Do następnego posta,
Klaudia xx

PS. Jeśli macie konto na lubimyczytac.pl możecie mnie zapraszać :)
http://lubimyczytac.pl/profil/87105/klaudia